Apstraktna, nelogična matrica bez jasno definisanih umetnikovih koncepata i stereotipa nudi mogućnost razumevanja realnosti na potpuno nov način.
Arhitektura kao profesija sa sobom nosi velike izazove – odgovornost, posvećenost, spremnost za rešavanjem problema i najčešće je uslovljena pravilima.
S druge strane, Damjan Pavlović nalazi šansu da u pravcu apstraktnog ekspresionizma eksperimentiše sa upotrebom arhitektonskih elemenata i slobodom odluka i pokreta koje prva profesija ne dozvoljava.
Razumevanje realnosti na potpuno nov način
Koncept Damjana Pavlovića su živi oblik apstraktnog ekspresionizma pomešanog sa enformelom i arhitektonskom kompozicijom. Transformacija platna počinje od ruke umetnika, nekontrolisanim prenosom iskustava, utisaka, emocija, svakodnevnih događaja iz ljudskog života.
Slika nastavlja da živi, razvija se i menja naglašavajući nove strane za svakog gledaoca, na osnovu sopstvenog iskustva, emotivnog i psiho-fizičkog stanja. Ona više ne nosi jasne definicije, forme i koncepte. Ovo je apstraktna, nelogična matrica bez jasno definisanih umetnikovih koncepata i stereotipa koja nudi mogućnost razumevanja realnosti na potpuno nov način.
Svaka slika je neponovljiva, ponekad se desi i greška koja se kasnije pretvori u potencijal, u tome je čar igranja.
Slika više nije predmet muzejske umetnosti, nije otisak prošlih događaja, slika određene osobe ili mesta, nije investicija. Nije samo lep komad u enterijeru. Deo je života određenog čoveka u njegovom individualnom prostoru i menja se sa njim.
“Svaka slika je neponovljiva, ponekad se desi i greška koja se kasnije pretvori u potencijal, u tome je čar igranja”, kaže Damjan Pavlović za naš portal.
Najveći broj slika nosi velik potencijal same teksture, vrlo izražene, koja se uz dobro osvetljenje može transformisati u toku dana i praviti nove ambijente. Slika se menja u toku dana, a senka pravi nove kompozicije.
Rubikova kocka kao sistem za sebe
Da bi bolje objasnio filozofiju koju primenjuje u slikarstvu i životu, otkrio nam je anegdotu o rubikovim kockama koje su postojale u skoro svakoj kući 1980-tih godina.
Damjan kaže da je rubikova kocka zanimljiva iz razloga što ne dozvoljava primenu bilo kojeg znanja u cilju rešavanja, jednostavno predstavlja sistem napravljen za sebe. U početku se uglavnom svodilo na niz neuspeha i odustajanja.
Bio mu je potreban algoritam koji na racionalnom, svesnom nivou nije mogao da smisli jer posle četvrtog koraka bi nastajao problem, a onda jednog dana, kao da se setio, došao je do algoritma koji se sastojao od 19 koraka pomoću kojeg je rešio kocku.
Slikarstvu ne prilazim kao arhitekta, već puštam da podsvest odradi svoj deo posla.
Nakon velikog broja pokušaja, razlaganja problema na sitnije delove, tvrdi da je njegova podsvest našla konačno rešenje i da od tog trenutka to saznanje primenjuje u slikarstvu i životu. Tvrdi da svašta može izaći iz samog prepuštanja.
“Slikarstvu ne prilazim kao arhitekta, u racionalnom svetu ortogonalnosti i pravila, već puštam da podsvest odradi svoj deo posla”, navodi Pavlović.
Ono što Damjanovo delo čini prepoznatljivim jeste jaka i izražena tekstura maltera kao podloge, koja ga, kako sam kaže, sprečava da uradi ono što bi hteo, već se slika razvija svojim putem i za njega je potpuno nova i neočekivana.
Tempo od 4 do 8 slika mesečno
Najčešći formati koje radi i koji su se dobro pokazali su 140 x 140, 160 x 100, 180 x 110 i 180 x 180 cm. Damjan ima afinitete prema većim formatima, ali što kaže, vrata su granica. Postoji i mogućnost naručivanja i saradnje sa dizajnerima enterijera pa i format može biti proizvoljan.
Cena za naše tržište je okvirno 800 evra po slici, ali je težište prodaje pretežno američko područje. Tempo koji mu odgovara je 4 do 8 slika mesečno.
Radove možete pogledati na njegovom Instagram profilu, ali takođe postoji mogućnost posete studiju koji se nalazi kod Teleoptika u Zemunu, naravno, uz prethodnu najavu, najpogodnije – vikendom, gde možete pogledati trenutnu kolekciju slika, kao i porazgovarati sa autorom.
O autoru…
Damjan Pavlović (1975, Beograd) diplomirani je inženjer arhitekture (Arhitektonski fakultet Univerziteta u Beogradu). Aktivno se bavi slikarstvom, arhitekturom i dizajnom enterijera. Slikarstvom se bavi od 2006. godine što se poklapa sa odlaskom u Moskvu (Rusija). U ovom periodu, koji je trajao do 2014. godine, nastale su neke od njemu najbitnijih slika, koje će uticati na njegovo stvaralaštvo do današnjih dana.
Tehnike izrade teksture „zida“, karakteristična za većinu njegovih radova, prvi put se pojavila na slikama koje je uradio po narudžbini Sberbanke za prostor Korporativno-investicionog Centra, zamišljenog kao mesto susreta banke sa njihovim najkrupnijim klijentima. On je autor arhitektonskog i enterijerskog idejnog rešenja, izvođačkog projekta kao i 11 slika koje krase ovaj enterijer.
Imao je pet samostalnih žiriranih izložbi i učestvovao na devet grupnih izložbi.
Od bitnih uspeha u Moskvi izdvaja se i saradnja sa galerijom „Kvartira No. 7“ gde je održao i svoju prvu samostalnu izložbu 2014 godine kao i učešće na grupnoj izložbi „Gejziri podsvesti“ održanoj u Muzeju savremene istorije Rusije u Moskvi 2011 godine.
Po povratku u Srbiju nastavio je aktivno bavljene slikarstvom. Imao je 5 samostalnih žiriranih izložbi i učestvovao na 9 grupnih izložbi.
Foto-galerija
