Fortunato u Beogradu: Dva restorana spojena u jedan sofisticiran enterijer

Rekonstrukcija jednog prestoničkog restorana bila je mnogo više od estetske intervencije – podrazumevala je sveobuhvatan građevinski i tehnički zahvat koji je dva odvojena ugostiteljska prostora povezao u jedinstvenu celinu.

Na adresi Đorđa Vajferta 30, gde su se ranije nalazili restorani Alphonse de Lamartine i Neimarac, danas radi Fortunato – restoran površine 375 kvadrata, raspoređen na dve etaže. Njegov dizajn sa potpisom studija Fiori svedoči o promišljenosti svakog detalja, od instalacija do atmosfere, i o jasno postavljenoj ambiciji da se stvori prostor u kom estetika i funkcionalnost deluju sinhronizovano.

Nevidljivi, ali ključni zahvati

Projekat je započet temeljnom rekonstrukcijom konstrukcije, instalacija i prostorne organizacije, čime su postavljeni stabilni osnovi za dalje oblikovanje enterijera. Kompletno su zamenjene elektroinstalacije, vodovod i kanalizacija, kao i sistemi grejanja, hlađenja i ventilacije.

“Ugrađena su i dva nova lifta za hranu, izrađena je kompletna mehanička i elektro dokumentacija, uvedeni su novi ventilacioni kanali, rekuperatori i plafonske klima jedinice. Postavljeno je i dodatno brojilo povezano na trafostanicu, što je podrazumevalo i intervencije na javnoj površini”, pojašnjavaju arhitekte. Tek nakon ovih, za posetioce nevidljivih, ali ključnih zahvata, enterijer je mogao da se razvije u ono što Fortunato danas jeste.

Dizajn enterijera svedoči o promišljenosti svakog detalja, od instalacija do atmosfere | Foto: Studio Fiori

Vizuelni potpis restorana

Od samog početka, poseban značaj dat je ulaznoj zoni, koja je osmišljena kao identitetska tačka restorana. U elegantno pročelje starije zgrade uklopljen je savremeni element – čelična konstrukcija sa stubovima obloženim bračkim kamenom, koji nose nadstrešnicu sa skrivenim padom i integrisanim sistemom za odvod vode. “Stubovi ujedno sadrže i dve žardinjere koje, osim dekorativne funkcije, uvode duh Mediterana u sam ambijent i nagoveštavaju italijanski karakter restorana“, kažu iz studija.

Stubovi obloženi bračkim kamenom sadrže dve žardinjere koje prenose duh Mediterana | Foto: Privatna arhiva

Centralna zona: srce projekta

Najobimniji radovi odvijali su se u centralnoj zoni gornje etaže. Prostor je u potpunosti ogoljen do konstrukcije kako bi se promenila njegova funkcija i omogućila nova organizacija kretanja gostiju i osoblja. Već pri ulazu, visoka metalna vrata sa staklenim ispunama omogućavaju obilje svetlosti i uspostavljaju snažnu vezu enterijera i eksterijera.

Leti, kada se prozori spuste, nestaje granica između spoljašnjeg i unutrašnjeg, kao u tradicionalnim italijanskim restoranima.

U samom središtu prostorije nalazi se retro bar, pažljivo pozicioniran tako da funkcioniše podjednako prema unutrašnjem prostoru i prema bašti. “Tokom letnjih meseci, kada se prozori spuštaju, granice između spoljašnjeg i unutrašnjeg dela brišu se, baš kao u tradicionalnim italijanskim restoranima“, navode autori.

Vizuelno dominantan i tehnički besprekoran, plafon omogućava da funkcionalnost ostane neprimetna | Foto: Privatna arhiva

Jedan od najsloženijih elemenata bio je kasetirani plafon sa metalnim rasterima, iza kojeg se krije čitava mreža ventilacije, klimatizacije, rasvete i tehničke opreme. Vizuelno dominantan, a tehnički besprekoran, ovaj plafon omogućava da funkcionalnost ostane neprimetna, dok estetika dolazi do izražaja.

Bordo detalji pažljivo su odabrani kako bi asocirali na italijanska vina.

U ovoj zoni nalazi se i deo sa mašinama za vino, projektovan kao istaknuti servisni blok. Pored njega se prostire bordo lučni zid u visokom sjaju, uz koji je smešten separe sa velikim okruglim stolom od bordo mermera. “Ova boja pažljivo je odabrana kako bi asocirala na italijanska vina i dodatno osnažila atmosferu zone u kojoj se ona poslužuju”, navode iz studija Fiori.

U metalnim ramovima su izložene fotografije poznatih ličnosti italijanske kulture | Foto: Studio Fiori

Još jedan upečatljiv detalj čine metalni ramovi za fotografije, fiksirani između poda i plafona, koji iako vizuelno deluju lagano, zapravo nose veliku težinu. U njima su izložene fotografije poznatih ličnosti italijanske kulture, poput Pavarotija, čime se prostor dodatno personalizuje i povezuje sa širom kulturnom slikom.

Zidovi su obloženi panelima sa metalnim detaljima i velikim ogledalima, koja reflektuju svetlost i optički proširuju prostor, unoseći dodatnu dinamiku u enterijer.

Veranda: svetlo, dinamika i neformalnost

U zoni verande sačuvana su originalna lučna vrata, koja su restaurirana i osvežena, čime je očuvan istorijski karakter prostora. Direktno ispred njih, u podu, izveden je mozaik koji prati formu luka i u čijem je središtu utisnut metalni logo restorana. “Površina mozaika zaštićena je slojem epoksidne smole, koja donosi dodatnu trajnost i vizuelnu dubinu”, kažu arhitekte.

Na podu ispred lučnih vrata izveden je mozaik u čijem je središtu utisnut metalni logo restorana | Foto: Studio Fiori

“Plafon je u potpunosti rekonstruisan: formiran je novi luk koji se ogleda i u podnoj keramici, stvarajući jaku prostornu dinamiku. Gipsani radovi precizno su uokvireni savijenim metalnim profilima izrađenim po meri, a unutar njih je smeštena linijska rasveta koja u večernjim satima kreira prijatnu, prigušenu atmosferu”, navode autori.

Kao i u centralnoj zoni, i ovde je instaliran lift za hranu. Ovaj deo se nalazi direktno iznad kuhinje, pa se odavde poslužuju jela klasične pripreme. U centralnu zonu, nasuprot tome, liftom se dopremaju jela iz peći za picu koja se nalazi ispod.

Veranda je zamišljena kao manje formalna zona namenjena aperitivima i neformalnijim razgovorima.

Veranda je zamišljena kao manje formalna zona – svojevrsni lounge prostor namenjen aperitivima i neformalnijim razgovorima. U toku dana ovde dominira prirodna svetlost, a akcenat je stavljen na udobnost i neprekinuti prelaz između unutrašnjosti i spoljašnjeg prostora.

Donja etaža: intima, svetlost i funkcionalnost

Na samom kraju verande otvoren je prolaz ka donjoj etaži. Tu je izvedeno novo stepenište od industrijskog lima u bordo boji, koje se vizuelno i materijalno nadovezuje na prethodno definisanu estetiku prostora. Iznad stepeništa projektovan je novi krov koji prati liniju verande, čime se postiže kontinuitet u prostoru.

Stepenište vodi ka staklenoj bašti u potpunosti izrađenoj od staklenih panela. “Krov je fiksan, dok su bočni paneli podizni, što omogućava da prostor leti funkcioniše kao produžetak eksterijera“, pojašnjavaju autori. Bašta odiše svežinom i prozračnošću i predstavlja idealan ambijent za duže zadržavanje.

Zahvaljujući staklenim panelima, bašta odiše svežinom i prozračnošću i idealan je ambijent za duže zadržavanje | Foto: Studio Fiori

Unutrašnji deo donje etaže zamišljen je kao najintimniji deo restorana. Ovde se zadržava enterijerski identitet Fortunata – materijali, tonovi i detalji – ali uz dodatnu dozu zatamnjenosti i privatnosti. U ovom delu nalazi se i pica peć, važan sadržaj etaže, kao i novo stepenište sa staklenom ogradom i kvarcnim gazištima, koje povezuje sve nivoe prostora.

Zavese od teških draperija dodatno doprinose ušuškanosti, dok se iza ove zone nalaze funkcionalni sadržaji: kuhinja, magacini i prostori za osoblje, raspoređeni tako da ne ometaju iskustvo gostiju.

Spajanjem dva restorana u jednu celinu stvoren je prostor gde su estetika i funkcija u neraskidivoj vezi | Foto: Studio Fiori

Prostor koji spaja razlike i postaje celina

Fortunato je restoran u kome se slojevi grada, istorije i ugostiteljske kulture prepliću u jedinstvenom ambijentu. U njegovom dizajnu oseti se transformacija, od tehničke osnove do atmosferske završnice, ali i pažnja prema tokovima kretanja, svetlosti i svakodnevnim ritualima gostiju. Ono što ga izdvaja jeste to što nije projektovan kao jedan prostor, već kao više njih koji se nadovezuju, menjaju raspoloženje i otvaraju nove perspektive. U tom ritmu – između verande, retro bara, staklene bašte i intimnih uglova – Fortunato postaje mesto koje ne nudi samo enterijer, već čitavo iskustvo prostora u pokretu.